noemt men de oorlog, welke in 1898 door de V.S. tegen Spanje werd gevoerd. In 1895 was op Cuba een opstand uitgebroken tegen het wanbeheer der Spanjaarden en in 1898 maakten de V.S. van deze gelegenheid gebruik om de laatste resten van de Spaanse heerschappij in de Nieuwe Wereld op te ruimen en de toegang tot de Caraïbische Zee in handen te krijgen.
Door een merkwaardige perscampagne in de bladen van Hearst en Pulitzer, de zgn. gele pers, werd het Amerikaanse volk voor deze strijd warm gemaakt en toen op 15 Febr. 1898 door een nog altijd onopgehelderde oorzaak het Amerikaanse oorlogsschip „Maine” in de haven van Havanna zonk, was de oorlog niet meer te voorkomen. Hij duurde vrij kort, doordat het overwicht van de Amerikanen ter zee hun gemakkelijke zegepralen verzekerde. In Juli werden de Spaanse troepen te land zowel als het Spaanse smaldeel onder admiraal Cervera verslagen. Ook op de Philippijnen, waar juist een opstand tegen het Spaanse gezag woedde, gingen de Amerikanen tot de aanval over. Reeds op 1 Mei versloegen zij de Spaanse vloot bij Cavite op Luzon en 13 Aug. viel hun Luzon in handen. Bij de vrede van Parijs op 10 Dec. 1898 deed Spanje afstand van Cuba, Puertorico en Guam, terwijl het de Philippijnen voor twintig millioen dollar aan de V.S. verkocht.Lit.: French E. Chadwick, The Relations of the U. S. and Spain (1911); Charles E. Chapman, A History of the Cuban Republic (1927); Marcus M. Wilkerson, Public Opinion and the Spanish-American War (1932).
