Schots Oudtestamenticus en Arabicus (New Farm, Keig, Aberdeenshire, 8 Nov. 1846 - Cambridge 31 Mrt 1894), was reeds op 25-jarige leeftijd kerkelijk hoogleraar te Aberdeen, maar werd daar als een der voorlopers en voorvechters der historische Bijbelcritiek in 1881 genoopt zijn ambt neer te leggen. Daarna werd hij te Cambridge lector in het Arabisch, bibliothecaris en (sedert 1889) hoogleraar.
Zijn betekenis voor de Britse Protestantse Bijbelcritiek komt ongeveer overeen met die van A. Kuenen in Nederland en van J. Wellhausen in Duitsland.Bibl.: hoofdwerken (beh. artt. in de Encycl. Britann.): The Old Testament in the Jewish Church (1892; Ned. vert. 1882); The Prophets of Israel and their Place in History (1907; Ned. 1889); Kinship and Marriage in Early Arabia (1907); Lectures on the Religion of the Semites (1894; Duits d. R. Stübe 1899).
