(in de Vulgaat Samson) was een beroemde richter van Israël, die zijn volk verloste van het juk der Filistijnen (Richteren 13-16).
De held liet zich door de schoonheid van een Filistijnse vrouw Delila of Dalila verleiden en deelde aan haar het geheim van zijn wonderkracht mede, nl. zijn lange haren, symbool van zijn toewijding aan God, dus zijn nazirgelofte. Door de Filistijnen gevangengenomen en mishandeld sleet Simson een ellendig bestaan tot de dag der weerwrake. Toen zijn krachten opnieuw voldoende waren toegenomen, rukte hij de tempel van Dagon omver, waarin zijn vijanden vergaderd waren en bedolf hen onder het puin. Een objectieve uitleg van de Simsonverhalen is te vinden in een juist begrijpen van het literaire genre, waartoe deze verhalen behoren.
