Nederlands schrijfster (Amsterdam 8 Oct. 1895), sinds 1918 toneelrecensente, vóór Wereldoorlog II onder pseud. Gabrielle van Loenen. Haar romans en novellen onderscheiden zich van het traditionele realisme door strakker typering, bondiger en zorgvuldiger stylering van het proza; zij munten uit door milieutekening en sfeerwerking.
Bibl.: De dramatische kunst en ons tooneel (onder pseud. Gabr. van Loenen, 1923); Uitstel van executie (1932); Sofie Blank (1934); Nachtvorst (1936); Uitgestelde vlucht (1936, nov.); De zondaar en het meisje (1938); De overnachting (1947, in samenw. m. S. Vestdijk); Leerschool (1947); Het portret (1948, drama); De witte veren (1949).
Lit.: M. ter Braak, in: Verz. Werk V en VI; A. Romein-Verschoor, in: Vrouwenspiegel (1935); Idem, in: Critisch Bulletin 1950.
