Zwitsers organisch scheikundige (Vukova, Kroatië, 13 Sept. 1887), studeerde aan de Technische Hogeschool te Karlsruhe, waar hij in 1910 promoveerde. In 1926 werd hij hoogleraar in de organische chemie te Utrecht, welke leerstoel hij in 1929 verwisselde voor die aan de Technische Hogeschool te Zürich.
Grote bekendheid heeft hij zich verworven door zijn fraaie onderzoekingen op het gebied van de reukstoffen van de muskus en van de synthese van verbindingen met ringen van 16-30 koolstofatomen (polymethylenen). In 1939 kreeg hij voor dit werk en dat over terpenen de Nobelprijs voor scheikunde (samen met Butenandt). Later heeft hij vooral onderzoekingen verricht over reukstoffen (viooltjes, amber), vitamine A en steroïden (geslachtshormonen). In 1942 werd hij benoemd tot buitenlands lid van de Royal Society te Londen. Bekend is zijn rijke schilderijenverzameling. Zijn talrijke publicaties zijn vooral verschenen in Helv.
Chim. Acta.PROF DR J. A. A. KETELAAR
