Frans beeldhouwer (Dijon 4 Jan. 1784 - Parijs 3 Mrt 1855), representant van het neo-Barok, week, na zijn opleiding aan de Ecole des Beaux-Arts, in 1815 uit naar België, daar hij een fanatiek Napoleonvereerder was. Hij werkte aan de decoratie van het later verwoeste slot Tervueren.
Van zijn in België ontstane werken is de buste van koning Willem I te noemen (Palais de la Nation). In 1827 ging hij naar Parijs terug, waar hij voor de Are de Triomphe op de Place de l’Etoile het reliëf La Marseillaise, voorstellende het uittrekken van de vrijwilligers van 1792, maakte, een werk, waarin de geestdrift in uiterste spanning is weergegeven. Hij was een realist, wat ook blijkt uit zijn portretten (L. David; Mme Cabet) en zijn laatste belangrijke werk, het bronzen standbeeld van maarschalk Ney, aan de Avenue de l’Observatoire te Parijs. Van andere aard was Het ontwaken van Napoleon tot onsterfelijkheid, dat niet in alle opzichten gelukkig is uitgevallen. Hij had grote invloed, vnl. op Carpeaux.Lit.: J. Calmette, F. R. (Paris 1920).
