is de naam van verschillende Byzantijnse keizers. Wij vermelden:
Romanos I, Lekapenos (gest. 948; regeerde 919-944), was oorspronkelijk vlootvoogd, zette keizerin Zoë als regentes over Constantijn VII Porphyrogennetos af, deed de keizer met zijn dochter Helena huwen en regeerde verder als „Keizersvader en mederegent”, tot hij op zijn beurt door zijn eigen zoons werd afgezet. Tijdens zijn regering werden bijna voortdurend oorlogen tegen de Arabieren gevoerd.
Romanos II (regeerde 959-963), zoon van Constantijn VII en dus een kleinzoon van de voorgaande. Hij zou door zijn vrouw Theophano vergiftigd zijn. Gedurende zijn regering heroverde Nikephoros Phokas Kreta op de Arabieren (961).
Romanos III Argyros (regeerde 1028-1034) werd de opvolger van Constantijn VIII, doordat hij op zestigjarige leeftijd met diens dochter Zoë huwde. Hij voerde een ongelukkige oorlog tegen de Arabieren.
Romanos IV Diogenes (regeerde 1068-1071) was oorspronkelijk een der legeraanvoerders van Constantijn X. Na diens dood huwde hij de keizerin-weduwe en volgde hem op. In 1071 leed hij te Mantzikiert een ontzettende nederlaag tegen de Seldjoeken, waardoor een groot deel van Klein-Azië verloren ging. Nu maakte Constantijns zoon Michael VII zich meester van de troon. Hij liet Romanos de ogen uitsteken.