is een ceremonie, die bij vele godsdiensten voorkomt.
Ook bij de Joden in het Oude Verbond was zij gebruikelijk en bestond zij in het tekenen van personen en plaatsen, o.a. de hogepriester en de offervaten met daartoe volgens vaste voorschriften uit verschillende kruiden bereide olie. Het doel was de persoon of zaak door de zalving aan de kring van het profane te onttrekken en in een bijzondere verhouding tot God te brengen.
Ook in de R.K. Kerk wordt de zalving veelvuldig toegepast. Zij geschiedt met een der drie soorten oliën, welke op Witte Donderdag door de bisschop plechtig worden gewijd. Zij is voorgeschreven bij de toediening van verschillende sacramenten, bij de wijding van kerken enz.
