is een van de oudste votiefmissen, opgedragen voor overledenen, waarvan reeds sporen zijn te vinden bij Tertullianus (De corona mil., c. 3). Het Latijnse misformulier, waarvan de Introitus met het woord Requiem begint, is in hoofdzaak steeds hetzelfde en kent slechts veranderingen voor de gebeden en de lezingen.
Men heeft requiemmissen op Allerzielendag, de dag van de uitvaart, de 3de, 7de, 30ste dag na de begrafenis, op het jaargetijde en verder wanneer de rubrieken het toelaten. Bij een requiemmis moeten de gewaden zwart zijn en het velum over het tabernakel of conopeum paars; de gebruikte symboliek mag geen sombere stemming verwekken; de voorstelling van doodshoofden enz. is niet toegelaten. Bekende Requiemcomposilies zijn die van Mozart, Cherubini, Berlioz, Brahms (eigen tekstkeuze) en Verdi. Onovertroffen als kerkmuziek is het Gregoriaanse requiem, streng-eenstemmig en zonder begeleiding.
