eigenl. René Guilbert, Frans schrijver (Tourcoing 27 Sept. 1862 Niort 15 Sept. 1925), was van Belgische afkomst, debuteerde met een verzenbundel : Légende d’âmes et de sangs (1885).
Daarna schreef hij een Traité du verbe (1886), welk werk hij telkens aanvulde en bewerkte tot 1904. Zich baserend op de jongste onderzoekingen van de natuurkunde betreffende de muzikale tonen en de menselijke stem trachtte hij het verband te leggen tussen de aard der verschillende klinkers en onze menselijke gevoelens. Zijn gedichten zijn dikwijls te vreemdsoortig om nog begrijpelijk of voelbaar te zijn. In 1888 wilde hij bewijzen, dat het gedicht een wetenschappelijke basis heeft en hij werd de schepper van wat hij de poésie scientifique noemde.
Zijn theorie die in zijn tijd veel vurige aanhangers vond bij de symbolische dichters is nu geheel opgegeven.Bibl. : Driedelig werk: Dire du mieux ; Dire des sangs ; Dire de la loi. Het eerste gedeelte bevat: Le Geste ingénu (1e éd. 1887, éd. déf. 1905) ; Le meilleur devenir (ie éd. 1889) éd. déf. 1905) ; La preuve égoïste (1890) ; Le vœu de vivre (ie éd. 1890-1893, éd. déf. 19061907); L’Ordre altruiste (le éd. 1894-1897 éd. déf. 1909); het tweede gedeelte : Le pas humain ( 1898) ; Le Toît des hommes (1902) ; Les images du monde (1912-1920). Bovendien heeft Ghil neg enkele populaire uiteenzettingen over zijn doel en streven gepubliceerd, en verder een exotisch gedicht, waarin het Maleis meet helpen om de liefde van een Javaans meisje uit te drukken: Le Pantoun des Pantoun (1902). Œuvres complètes (1889-1912), 8 vol., Œuvres complètes (Paris 1905-1926), 5 vol.; Choix de poèmes de R. G. (1928).
Lit.: Hommage à R. G. Numéro spécial de Rythme et Synthèse (1926).
