Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-10-2024

REDUCTIE

betekenis & definitie

(scheikunde) (Lat.: reducere = terugvoeren) of desoxydatie is de reactie, tegengesteld aan de oxydatie. Bij de reductie wordt dus zuurstof onttrokken, waterstof toegevoegd of de lading wordt minder positief (z oxydatie).

Steeds wordt bij deze processen de ene stof gereduceerd, terwijl de andere wordt geoxydeerd. Het belangrijkste reductiemiddel is wel de koolstof; immers, tal van metalen worden uit hun oxyden bereid door reductie met koolstof, o.a. ijzer. Waterstof is een krachtig reductiemiddel, vooral „in statu nascendi”. De weinig edele metalen, zoals de alkalimetalen, magnesium en aluminium, zijn reductiemiddelen. Lagerwaardige ionen, zoals stanno (z tin), ferro (z ijzer), werken reducerend, waarbij zij zelf tot een hogere positieve ladingstrap worden geoxydeerd. Ook aldehyden, oxaalzuur, joodwaterstof, phosphorigzuur, hydrazine*, zwaveligzuur, sulfiet en hyposulfiet (z zwavel) enz. zijn reductiemiddelen. Bij de electrolyse treedt reductie op aan de kathode.PROF. DR J. A. A. KETELAAR

< >