zijn vanouds de metalen zilver en goud, waarbij later het platina en verwante metalen is gekomen. De naam is ontleend aan de aloude alchemistische opvatting, dat het vormen van chemische verbindingen berustte op een mystieke verwantschap (zie affiniteit).
De klassieke edele metalen nu vormen aan de lucht geen oxyden en zijn ook overigens moeilijk aantastbaar door chemische agentia. Ook komen deze metalen veelvuldig, maar niet uitsluitend, in de natuur voor in gedegen toestand.Thans verstaat men onder de edele metalen de elementen, die in de electrische spanningsreeks beneden waterstof staan; dit zijn naar opklimmende graad van het edele karakter: koper, zilver, kwik, palladium, platina en goud. Bij koper is evenwel het edele karakter nog weinig uitgesproken. De geringe aantastbaarheid van sommige op zichzelf onedele metalen, zoals chroom, nikkel en aluminium, berust op de vorming van een samenhangend beschermend oxydhuidje, dat het onderliggende metaal tegen verdere aantasting beschermt (zie passiviteit). Van de edele metalen zijn echter wel degelijk oxyden bekend. Het was de droom van de alchemisten de edele metalen uit andere te kunnen bereiden (zie alchemie).
PROF. DR J. A. A. KETELAAR
