Russisch geograaf en anarchist (Moskou 9 Dec. 1842 -Dmitrow bij Moskou 8 Febr. 1921), was een voorname figuur der communistisch-anarchistische beweging. Opgeleid in het pagekorps was hij tot 1868 kozakkenofficier in Siberië.
Hij studeerde geografie en natuurwetenschappen en ondernam onderzoekingsreizen in Siberië tot 1872, werd in Zwitserland aanhanger van het socialisme, zat 1874-1876 in de Peter- en Paulsvesting, doch ontvluchtte naar West-Europa om zich aan te sluiten bij de Bakoenin-groep der eerste Internationale. Uit Zwitserland uitgewezen, in Frankrijk gevangen gezet, vestigde hij zich na zijn vrijlating in 1886 te Londen, waar hij zich behalve aan politiek ook aan geografisch werk wijdde. In Juni 1917 keerde hij naar Rusland terug zonder daar verder een politieke rol te spelen. In zijn socialisme overweegt als bij Bakoenin het anarchistische beginsel: hij verwerpt elk gezag, zowel moreel, religieus als staatkundig. Zijn maatschappijleer richt zich op de vorming van federatief verbonden groepen naar het type van de mir, die een organische, niet noodzakelijk territoriale, eenheid moeten vormen.Bibl.: Een uitgebreide bibliografie van K.’s Russische publicaties vindt men in Sbomikstatej pamjati P. A.K. (Petrograd 1922 ; van zijn publicaties in West-Europa in K.’s Revolutionary Pamphlets, ed. by Roger N. Baldwin (New York 1927). Zijn voornaamste werken zijn Paroles d’un révolté (1885); In Russian and French Prisons (1887) j La conquête du pain (1892); Memoirs of a Revolutionist (1899); Mutual Aid (1902); Russian Literature (1905); La grande Révolution (1909); La Science moderne et l’anarchie (1913); Etika (1922). Van zijn geografische en geologische publicaties zijn te vermelden: The Orography of Asia, Geogr. Journ. Febr.-March 1904, en The Desiccation of Eur-asia (ibid. June 1904).
Lit.: Memoirs of a Revolutionist (autobiografie, Boston etc. 1899, Ned. vert. van Dome la Nieuwenhuis, Gorinchem 1902); Peter K., the Rebel, Thinker and Humanitarian, compiled by Joseph Hell (Berkeley 1923); Max Nettlau, Der Anarchismus von Proudhon zu K. (Berlin 1927); Idem, Anarchisten und Sozialrevolutionäre (Berlin 1931); G. Woodcock and I. Avakumovic, The Anarchist Prince, a Biography of P. K. (London 1950).