Frans middeleeuws musicus (Vitry 1291 - Meaux 1361), was bisschop van Meaux. Hij is in de muziekgeschiedenis bekend door zijn verhandeling Ars nova, welke term de moderne muziekwetenschap heeft aangenomen om de polyphone kunst van de 14de eeuw aan te duiden, in tegenstelling tot de Ars antiqua van de 13de eeuw.
Deze verhandeling, van groot belang wegens de nieuwe mogelijkheden die hij aan de rhythmiek biedt om de afwisseling te bevorderen, bereidt anderzijds de weg voor het isorhythmisch motet, de grote vorm van bijna wiskundige structuur, beoefend gedurende de 14de en een deel der 15de eeuw. Deze vorm is speciaal bestemd voor het verheerlijken van historische gebeurtenissen of om eer te bewijzen aan beroemde personen. Philippe de Vitry heeft zelf enige van deze motetten geschreven. Zij zijn anoniem bewaard gebleven, maar vermeldingen in geschriften van die tijd maken het ons mogelijk ze aan hem toe te schrijven.
Lit.: H. Besseler, Studiën z. Musik d. M.A., in: Archif f. Musikwiss. (1925, Heft 2,1926,1927 Heft 2); F ried. Ludwig, Die geistl. nicht liturg., weltliche einstimmige u. mehrst.
Musik d. M.A. bis zum Anfang d. 15. Jahrh. (z. j.); Guido Adler, Handb. d. Musikgesch. (2. Ausg. 1930); G. Zwick, Deux motets inédits de Phil. d. V. et de Guillaume de Machaut, in Rev. de Musicologie, Paris pp. 28-58.
