Nederlands godgeleerde (Middelburg 1735 - Groningen 1812), zoon van den classicus Friedrich Ludwig Abresch (Homburg 1699 - gestorven als rector te Zwolle 1782). Predikant te Ingen, Hien en Doodewaard, Hoorn, Groningen, hoogleraar aldaar in 1773.
Bekwaam exegeet van het Nieuwe Testament, in methode te vergelijken met den beroemden Leipziger hoogleraar Joh. Aug. Ernesti (Institutio interpretis Novi T., 1761), in zijn exegese bij voorkeur ondogmatisch en daardoor een verre voorloper der „Groninger richting”. Oratie: de hermeneutica sacra, optimo doctrinae theologiae praesidio, (Groningen 1774).Lit.: Munthinghe, Alman. der Akademie v. Gron. (1813); C. Sepp, Proeve eener pragmatische e^ch. der Theologie in Nederl. van 1787-1858; 3 (Leiden 1869); Biogr. Wb. v. Prat. Godgel., I, 7-10.
