Nederlands schilder (Utrecht 1571 - 19 Mrt 1638), ging te Delft in de leer bij Van Mierevelt. In 1596 werd hij meester te Utrecht, in 1611 werd hij te Utrecht deken van het toen opgerichte St Lucasgilde.
Vóór 1604 bezocht hij Italië, waar hij onder de invloed kwam van Titiaan. In 1616 schilderde hij te Amsterdam de schutters van de Kloveniersdoelen. In 1618 was hij te Utrecht terug. Hij maakte ook architectonische ontwerpen in Italiaanse trant, zoals soms in 1637 voor de vleeshal aldaar en voor de voormalige Catharijnepoort. Hij schilderde deftige portretten van mensen gekleed in herdersdracht of als mythologische figuren. In zijn portretten zijn de details veel uitvoeriger uitgewerkt dan in die van Van Mierevelt.
Voorts maakte hij enkele houtsneden. Hij was ook lid van het Utrechtse stadsbestuur.Lit.: M. D. Ozinga, P. M. als architekt, in: Oudheidk. Jaarb. (1931); G. H. de Jonge, P. M. (Assen 1938).
