Zwitsers psychiater (Müsterlingen 14 Oct. 1852 - Kreuzlingen 16 Juli 1929), studeerde in Heidelberg, Straatsburg en Zürich en deed in 1874 artsexamen te Zürich. Zijn vader stichtte in 1857 te Kreuzlingen het sanatorium „Bellevue”; in deze inrichting werkte hij na het artsexamen negen maanden, vervolgens te Wenen onder Meynert.
In 1877 werd hij assistent bij Ludwig Meyer te Göttingen. Aanvankelijk werkte Binswanger op het gebied der pathologische anatomie der zenuwziekten. In 1880 werd hij „Oberarzt” aan de Charité bij Karl Westphal, in 1882 buitengewoon hoogleraar in de psychiatrie te Jena, na 1891 ordinarius aan dezelfde universiteit. Tot zijn assistenten behoorden de bekende Th. Ziehen, verder O. Vogt en Brodmann.
Lange tijd was Binswanger de meest gezochte consulent van zijn tijd. Zijn wetenschappelijk werk bestrijkt het gehele gebied der psychiatrie en neurologie. Hij was de eerste die de aandacht vestigde op de zgn. „taboparalyse”. Voorts deed hij voortreffelijk werk op het gebied der epilepsie. Op het gebied van de hysterie, waarover hij een zeer fraaie monografie schreef, heeft Binswanger grote verdienste. De naam Otto Binswanger zal met de geschiedenis van de ontwikkeling der psychiatrie op de overgang van de 19de tot de 20ste eeuw verbonden blijven.PROF. DR H. C. RÜMKE
