(defaecatie) is het samenstel van onwillekeurige en willekeurige bewegingen, waardoor de inhoud van het laatste stuk van de dikke darm (colon descendens, rectum) door de anale opening naar buiten wordt gebracht. Daarbij verslapt zich de sluitspier van de anus, terwijl de peristaltiek van de darm en de willekeurig aangezette buikpers de darminhoud voortdrijven.
De spieren van de dam worden samengetrokken, waardoor weerstand geboden wordt aan het naar omlaag drukken van de bekkenbodem. De aandrang tot ontlasting ontstaat door de vullingstoestand van het rectum. Vloeibare inhoud en prikkelende stoffen, zoals die in laxeermiddelen of als clysmata (water, zeep, glycerine e.d.) worden aangewend, kunnen het ontledigingsmechanisme op gang brengen. Ontstekingen in het onderste deel van de darm, waarbij het slijmvlies daarvan abnormaal prikkelbaar is, zijn dikwijls aanleiding tot veelvuldige, min of meer pijnlijke drang tot ontlasting.
