is pijn in het verloop van een zenuw waarvan de functie ongestoord is. De meest voorkomende neuralgie is de trigeminusneuralgie.
De nervus trigeminus (drielingzenuw) verzorgt het gevoel van het gelaat. In het verloop van één der takken van deze drielingzenuw kunnen nu aanvalsgewijs allerhevigste pijnscheuten ontstaan. Deze pijnscheuten worden vaak opgewekt door aanraken van een zeer klein huidgebied bijv. de bovenlip, een neusvleugel, een hoektand e.d. Een dergelijk huidgebied noemt men een triggerzone. Door de heftige pijnflitsen die van uit de triggerzone worden opgewekt is het voor de patiënt veelal niet mogelijk te eten, zich te wassen, de neus te snuiten of zich te scheren. Een oorzaak voor de aandoening is niet bekend. Gelukkig is het in den regel mogelijk de patiënt van zijn klachten te bevrijden door de betreffende zenuw door te snijden of met alkohol te doden. Zuivere neuralgieën komen behalve in het trigeminusgebied weinig voor.Vroeger was men zeer gemakkelijk met de diagnose neuralgie. Zo sprak men van occipitale (= achterhoofds) neuralgie, intercostale (= tussenribs) neuralgie enz. Ook de zeer veel voorkomende ischias werd tot voor kort beschouwd als een neuralgie van de nervus ischiadicus. Inmiddels is wel gebleken dat deze neuralgieën vrijwel steeds het gevolg zijn van een mechanische prikkeling van de zenuw door één of ander ziekteproces in de wervels of tussenwervelschijven.
Als echte neuralgie heeft zich eigenlijk alleen de trigeminusneuralgie in de diagnostiek kunnen handhaven.
