Romeins keizer van 96-98 (Narnia in Umbrië 8 Nov. 30? - Rome 25 Jan. 98 n. Chr.), in 71 en 90 n.
Chr. consul, werd na het vermoorden van Domitianus 16 Sept. 96 door de saamgezworenen tot keizer uitgeroepen en door de Senaat erkend. Hij verleende terstond amnestie, regeerde met de Senaat, verbeterde de rechtspleging, verminderde de druk der belastingen, stelde alimenta (staatsbijdragen tot opvoeding van arme kinderen) in, trachtte de landbouw in Italië te verheffen, regeerde zacht en met erkenning der persoonlijke vrijheid. Op gevorderde leeftijd keizer geworden, nam hij, te oud en misschien ook militair niet bekwaam genoeg om de onrust in de legers en de lijfwacht de baas te worden, Trajanus als zoon en mederegent aan.Lit.: W. Henderson, Five Roman Emperors (London 1927).
