koning van de West-Goten, werd na de dood van zijn broeder Athanagild (567), na een lange verkiezingsstrijd, in 568 tot koning gekozen voor het gebied ten Z. van de Pyreneeën; in 572 werd hij door de dood van zijn broeder Leova ook koning ten N. er van. Hij was een van de krachtigste heersers van het rijk, verdrong de uit Afrika overgekomen Byzantijnen uit het Z. van Spanje, onderdrukte de opstand van de aanzienlijken en verschafte het koningschap weder macht en aanzien.
De door Eurik verzamelde wetten van de West-Goten herstelde hij in haar oorspronkelijke kracht. Zijn zoon Hermenigild, die van het Ariaanse geloof afvallig werd en de Katholieken tot verzet aanspoorde, liet hij in 585 te Tarragona onthoofden, nadat hij een lange strijd had moeten voeren tegen de in opstand gekomen Basken (580585). Nadat hij de Sueven onderworpen had en dus het gehele Iberische schiereiland, met uitzondering van het Byzantijnse bezit in zuidelijk Portugal, Andalusië en Carthagena, tot het Westgotische rijk behoorde, overleed hij in 586 te Toledo als de laatste Ariaanse Westgotische koning.Lit.: Historia de Espana, dir. p. R. Menendez Pidal, III (1940); J. v. Pflugk-Harttung, Zur Gesch. des Westgothenkönigs L. (in: Forsch. z. deutschen Gesch. XXIV, 1886).
