Frans romanschrijver (Parijs 27 Jan. 1863), vestigde in 1904 de aandacht op zich, doordat de Académie Goncourt de tweede maal, dat zij haar prijs had toe te kennen, daarvoor zijn roman La Maternelle koos, waarin hij met grote waarheidsliefde en innig medelijden het schrijnend leed beschreef van de kinderen uit de Parijse achterbuurten. Een te sterk geprononceerde sociale tendens of een frequent offer aan de sentimentaliteit waren oorzaak, dat zijn later werk zich niet op het literair peil van La Maternelle kon handhaven.
Bibl.: Marcelin Gayard (1902) ; Les Obsédés (1904) ; L’Ecolière (1905) , novellen; L’Institutrice de province (1906) : La Proscrite (1906) ; La Boîte aux gosses (1907); La Figurante (1908); Contes imprévus (1909) ; M’ame Préciat (1909) ; Les Contes de la Maternelle (1910) ; La Liseuse (1911) ; La Mère Croquemitaine (1912). L’Enfant perdu (1913); Les Contes de la Guerre (1915); Le Capitaine Dupont (1916); Bonnes Gens (1917); Nouveaux contes de la Maternelle (1919); La Virginité (1923); La Manifestante (1924); Gamins de Paris (1925) ; Les Filles à marier (1925) ; Les Amis de Juliette (1926); La Divinée (1927); Le Métier d’homme (1929); Les contes de Paris (1931) ; Le Garçon à marier (1934) ; La Reine de Cœur (1936).
