(Kweichow) is een provincie in Zuid-China, die op een oppervlakte van 180000 km (1947) 10557000 inw. telt. Zij wordt begrensd door de provincies Sze-tsj’wan, Hoc nan, Kwang-si en Yunnan en bestaat bijna geheel uit ca 1500 m hoog kalkgebergte, tussen de bovenlopen van de Jang-tse en de Si-kiang, diep ingesneden door de zijrivieren van deze stromen.
Karstverschijnselen komen veelvuldig voor. Ten N. van de hoofdstad Kwei-yang wordt kwikzilver gevonden en worden rijke voorraden steenkool en andere mineralen aangetroffen.Het klimaat van het hoogland is koeler en gezonder dan dat van de noordelijker en zuidelijker gelegen gebieden. De bevolking bestaat voor een groot deel nog uit de oude Miao-stammen, terwijl daarnaast ook Chinezen van de kustgebieden uit via de rivierdalen zijn binnengekomen. Dezen houden zich vooral met de landbouw bezig: rijst in de dalen, tarwe, maïs en bonen in de hogere delen Er zijn vele wouden en bosaanplantingen, vnl. bestaande uit naaldhout, gemengd met eiken, en kastanjes. Het hout wordt afgevoerd via de rivier Yuan naar Hoenan. De winning van kwikzilver in het district Kwei-yang-foe, in het N., is eveneens zeer belangrijk; het district Sze-tsjou-foe levert o.a. lood, ijzer en zout. De voornaamste exportproducten zijn: timmerhout, houtolie, huiden en kwikzilver.
Voor het uitbreken van het Chinees-Japanse conflict was Kwei-tsjou een onontwikkelde, opiumverbouwende provincie. De rivieren waren de voornaamste verbindingswegen. Tijdens deze oorlog echter kwam in 1938 de Birma-weg gereed van Lashio, in Birma, via Koen-ming, Yunnan en de provinciehoofdstad Kwei-yang, naar Tsjoengking, de toenmalige hoofdstad van China. Ook verschillende andere autowegen werden aangelegd en er werd een begin gemaakt aan de spoorlijn van Kwangsi naar Kwei-yang. Hierdoor is de economische positie van Kwei-tsjou zeer sterk vooruit gegaan. In Wereldoorlog II was de provincie bovendien een zeer belangrijke Chinees-geallieerde oorlogsbasis. Eind 1949 werd dit gebied door de troepen van de Chinees-communistische volksregering veroverd.
w. VAN DE BUNT.
