is de naam van een Grieks mengvat, vervaardigd van zilver, brons, beschilderde pottenbakkersaarde of marmer, met wijde opening en dienende tot het mengen van wijn en water. De kratervorm komt in de 7de eeuw v.
Chr. voor het eerst op en blijft de gehele klassieke periode in gebruik; beroemde kunstenaars hebben de beschilderingen dezer vaten ontworpen (z Hellas, kunst); vooral Attische vazenschilders waren beroemd. In de Romeinse keizertijd waren marmeren kraters met reliëfversiering zeer geliefd, die ook nog in de Renaissance veel werden nagevolgd.
