Wat is de betekenis van krater?

krater - Zelfstandignaamwoord 1. een trechtervormige uitholling in de grond veroorzaakt door een inslag of een vulkanische explosie ♢ Het oppervlak van de maan is gepokt en gemazeld met kraters veroorzaakt door de inslagen in haar lange geschiedenis. 2. (oudheid) een mengvat voor wijn en wat...

krater - zelfstandig naamwoord uitspraak: kra-ter 1. gat in een berg ♢ vanuit een raket zijn foto's gemaakt van kraters op de maan Zelfstandig naamwoord: kra-ter de krater de kraters...

Groot vat van aardewerk of metaal waarin wijn met water gemengd werd: zo dronken Grieken en Romeinen hun wijn. De vorm werd in de 17de en 18de eeuw toegepast in diverse siervoorwerpen.

vulkaanmond; mengvat

krater - Elk van de verschillende grote, klassieke Griekse vaten met een wijde opening en aan weerszijden een meestal horizontaal handvat, die meestal werden gebruikt voor het mengen van wijn en water.

trechtervormige opening van een vulkaan.

mengvat uit de Griekse oudheid van een vorm die enigszins doet denken aan een distelbloem, met een buik die naar boven toe smaller wordt en ten slotte weer uitloopt in een brede bovenrand. De handvatten zijn doorgaans verticaal geplaatst met een naar binnen gekrulde voluut. De kratervorm kwam opnieuw in zwang tijdens de barok en inspireerde de vorm...

Mengvat voor wijn en water. Z. Vazen.

tregtervormige opening van vuurspuwende berg.