(Italiaans: Corradino = kleine Koenraad), eigenlijk Koenraad van Zwaben, kleinzoon van keizer Frederik II en zoon van Koenraad IV, laatste afstammeling van het Huis Hohenstaufen (Burcht Wolfstein, bij Landshut, Beieren, 25 Mrt 1252 - Napels 29 Oct. 1268), werd opgevoed aan het hof van zijn oom Lodewijk van Beieren en begaf zich in 1267 met 3000 ridders naar Italië om te trachten Karel van Anjou, die door paus Clemens IV in 1266 met Napels en Sicilië beleend was, te verdrijven. De 23ste Aug. 1268 evenwel werd hij bij Tagliacozzo verslagen, op de vlucht door verraad gevangengenomen en op last van zijn tegenstander op de markt te Napels onthoofd, te zamen met zijn trouwste edelen.
Lit.: K. Hampe, Gesch. K.’s von Hohenstaufen (1894); E. Miller, K. von Hohenstaufen (1897); H. Hirsch, Konradin, sein Prozess und sein Ende (in „Gesamt d. Vergangenheit”, Festgabe H. v. Srbik, 1938).
