Duits ingenieur (Stollberg, Saksen 8 Mrt 1847 - Stuttgart 10 Oct. 1931), hoogleraar in de werktuigbouwkunde, was baanbreker op het gebied van materiaalonderzoek en sterkteleer. Op zijn 14de jaar als bankwerkersleerling begonnen, werd hij in staat gesteld het Polytechnikum te Dresden te bezoeken en aan de Technische Hogeschool te Karlsruhe te studeren.
Van 1873-1878 was hij in Engeland in machinefabrieken werkzaam. Hij werd in 1878 benoemd tot hoogleraar in de werktuigbouwkunde aan de Technische Hogeschool te Stuttgart, waar hij tot 1922 doceerde.Daar het ontwerpen van machines en werktuigonderdelen gebaseerd wordt op het vaststellen van de optredende krachten enerzijds en de vastheid van het materiaal anderzijds, heeft Bach veel aandacht geschonken aan de mechanica en het materiaalonderzoek. Voor dit doel stichtte hij in 1881 te Stuttgart een laboratorium voor materiaalonderzoek en in 1903 het Instituut voor materiaal beproeving. Zijn boek Elastizität und Festigkeit is in 9 edities verschenen, zijn Maschinenelemente in 13 en bovendien in verschillende talen. Verder schreef hij: Mein Lebensweg und meine Tätigkeit (Berlin 1926).
Lit.: Nachruf, voorkomende i. h. Zeitschr. des Vereines deutscher Ingenieure (26 Dec. 1931).
