Frans wiskundige (StOmer, Pas de Calais, 24 Mrt 1809 - Parijs 8 Sept. 1882), werd in 1833 hoogleraar aan de Ecole polytechnique en in 1839 aan het Collège de France en tevens lid van het Bureau des Longitudes. In 1836 stichtte hij het Journal des mathématiques pures et appliquées, dat hij tot 1875 redigeerde.
Op het gebied der differentiaalmeetkunde, functietheorie en analytische mechanica verkreeg hij belangrijke resultaten. In 1851 leverde hij een streng bewijs voor het bestaan van transcendente getallen. De door hem bestudeerde oppervlakken van Liouville zijn gekenmerkt door de eigenschap, dat hun lijnelement, in coördinaten van Gauss uitgedrukt, in de vorm ds 2= {ዋ(u) + ዋ(v) }■(du2 + dv2) gebracht kan worden.
