Schots scheikundige (Bor-deaux 1728 -Edinburgh 6 Dec. 1799), was sinds 1756 hoogleraar te Glasgow, sinds 1766 te Edinburgh. Black heeft zich in de historie der chemie een blijvende plaats verzekerd door zijn voor die tijd zeer belangrijke onderzoekingen over de koolzure alkaliën, die hij, in tegenstelling met de meesten van zijn tijdgenoten, van de kwantitatieve zijde aangreep.
Hij bewees, dat de koolzure alkaliën door verhitting in gewicht afnemen, doordat zij koolzuurgas verliezen en daarbij in de bijtende alkaliën overgaan. Toch heeft hij geen aandeel gehad aan de bestrijding van Stahl’s phJogistonleer. Zijn neiging tot kwantitatieve arbeid blijkt eveneens uit zijn onderzoekingen over de latente warmte. Zijn Lectures on the Elements of Chemistry gaf Robinson in 1803 naar zijn handschrift uit en voorzag het van een biografie van Black.
