baron, Duits dichter (kasteel Lubowitz, Silezië, 10 Mrt 1788 Neisse 26 Nov. 1857), is een der begaafdste en meest veelzijdige vertegenwoordigers van de jongere Duitse romantiek. Van grote invloed op zijn ontwikkeling was zijn studietijd in Heidelberg (1807-1808), waar hij met Görres, von Arnim en Brentano (Heidelbergse romantici) omgang had.
Hij maakte de bevrijdingsoorlogen tegen Napoleon mee en was later Pruisisch bureau-ambtenaar. Hij is een der grootste Duitse lyrici; liederen als In einem kühlen Grunde en Wem Gott will rechte Gunst erweisen staan onder de invloed van het volkslied en zijn wijd en zijd bekend geworden. Eichendorff’s novelle Aus dem Leben eines Taugenichts is een der meest typerende kleinere werken van de romantiek. Als kenner van de Spaanse literatuur vertaalde hij Calderón en Cervantes.Bibl.: Ahming und Gegenwart (roman, 1815); Aus dem Leben eines Taugenichts (1826); Gedichte (1837); Geschichte der poetischen Literatur Deutschlands (1807); Sämtliche Werke. Historisch-kritische Ausgabe in 25 dln (uitgeg. d. W. Kosch, tussen 1908 en 1939 versehenen dl 1, 3, 4, 10-13, 20.22).
Lit.: J. Nadler, Der junge E. (Prager Deutsche Studien, dl 10, 1908); Hans Brandenburg, J. von E. (1922); K. v. Eichendorff, Ein Jahrhundert E. Literatur (dl 22 der uitg. van Kosch 1926).
