Duits-Oostenrijks dichter (Wenen 9 Mrt 1892 - Kirchstetten 8 Apr. 1945), groeide op in een weeshuis. Was van 1911-1932 bij de posterijen.
Hij ontwikkelde zich als dichter aanvankelijk onder invloed van Rilke, Hofmannsthal en Werfel. Later schoolde hij zijn groot talent voor de poëtische vorm bij de klassieken. Zijn oeuvre omvat zowel speelse parodieën als oden, idyllen en hymnen. Zijn wereldbeschouwing is pessimistisch; zwaarmoedig schouwt hij de tragedie van een zekere ondergang van de Westerse cultuur. Een hoogtepunt vormt zijn bundel Adel und Untergang (1934). Bij de nadering der Russen maakte hij een eind aan zijn leven.Bibi.: Der einsame Mensch (1920, expressionnistisch debuut); Von beiden Ufern (1923, expressionnistisch); Vereinsamtes Herz (935)» Wien wörtlich (1935); Späte Krone (1936); O Mensch, gib acht (1937); Zwischen Göttern und Dämonen (1938); Kammermusik (1939); Hier ist das Wort (1947); Über die Dichtkunst (1949). Roman: Das Waisenhaus (1924, autobiogr.).
Lit.: F. Sailer, Der Lyriker J. W. (1949); E. Finke, J. W. (1950) ; H. Bergholz, The W.
Controversy, in: German Life and Letters 1949, 1953 (met lit.); H. Zillich, Bekenntnis zu J. W., Erinnerungen seiner Freunde (1950).
