Salvadorees staatsman (San Salvador 26 Juni 1876), laatste president van het Permanente Hof van Internationale Justitie en eerste president van het Internationaal Gerechtshof, vervulde, na in 1898 te Salvador en Guatemala tot doctor in de rechtswetenschap te zijn gepromoveerd, een diplomatieke carrière (zaakgelastigde te Washington, gezant in Italië, Spanje, Frankrijk en bij de H. Stoel).
Guerrero was hoofd van de delegatie van zijn land naar de eerste Volkenbondsvergadering (1920) en naar talrijke internationale conferenties. Aan de werkzaamheden van de Volkenbond nam hij zeer actief deel, o.a. als voorzitter van de 10de Vergadering (1929). Als lid van het Permanente Hof van Arbitrage was hij voorzitter van enkele internationale scheidsgerechten. In 1927 was hij korte tijd in zijn land minister van Buitenlandse Zaken en daarna van Justitie en Openbaar Onderwijs. In 1930 werd hij lid van het Perm. Hof van Intern.
Justitie, dat hem in 1931 tot zijn vice-president en in 1936 tot president verkoos. Deze laatste functie heeft hij vervuld tot 1946, het tijdstip, waarop het Perm. Hof door het Internationaal Gerechtshof werd vervangen. Op 6 Febr. 1946 werd hij door de Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering van de Ver. Naties tot lid van het Int. Gerechtshof benoemd, dat hem tot president koos en na de beëindiging van zijn ambtstermijn tot vice-president (1949).MR L. V. LEDEBOER
Bibl.: La codification du droit international (Paris 1930); L’ordre international (Neuchâtel 1945).
