(Wttenbogaert), Remonstrants theoloog (Utrecht 11 Febr. 1557 - ’s-Gravenhage 4 Sept. 1644), studeerde bij Beza te Genève en werd, ofschoon hij toen reeds afweek van de Calvinistische praedestinatieleer, predikant te Utrecht (1584) en te ’s-Gravenhage (1591), tevens hofprediker van prins Maurits. Als raadsman van Oldenbarnevelt ontwierp hij de Remonstrantie (vijf artikelen over de praedestinatie, 1610) en was sindsdien de leider der Remonstranten in hun strijd tegen de Contra-Remonstranten.
Ten gevolge van Maurits’ staatsgreep (1618) week Uyttenbogaert, nog vóór de Dordtse Synode, uit naar Antwerpen, leefde van 1621 tot 1625 als balling in Rouaan en keerde in 1626 naar het vaderland terug. Hij had een belangrijk aandeel in de vestiging der Remonstrantse Broederschap en weerde zich tot op hoge leeftijd in tal van strijdschriften. PROF. DR W. F. DANKBAAR
Bibl.: Leven, kerckel. Bedieninghe ende Verantw. (autobiogr., 1646); Kerckel. Historie (1647); Brieven e.d. (ed. Rogge, 1868t875).
Lit.: H. C. Rogge, J. U. en zijn tijd (1874-76) ; J. Reitsma, J. Lindeboom, Gesch. v. d. Herv. en de Herv. Kerk i. d. Ned. (1949).
