een van de stichters van de Duits-katholieke Kerk (Warlubien, West-Pruisen 12 Mei 1813 - Schneidemühl 22 Dec. 1893), priester gewijd in 1842 en kapelaan benoemd te Schneidemühl in Silezië, werd kort daarna gesuspendeerd wegens concubinaat of geheim aangegaan huwelijk. Op 19 Oct. 1844 stichtte hij met een sedert lang innerlijk afvallig deel van zijn parochie de Christelijk-apostolisch-katholieke gemeente; hij verwierp het primaat van de paus, de heiligenverering, de aflaten, het vastengebod, het gebruik van het Latijn in de eredienst, het celibaat en de communie onder één gedaante.
Nadat in 1845 de degradatie en de excommunicatie tegen hem werden uitgesproken, ging hij op 21 Febr. 1845 voor een bedienaar van de Protestantse Kerk openbaar het huwelijk aan. Ondanks zijn religieuze gezindheid en gehechtheid aan de leer, voegde hij zich bij de vrijdenkende Ronge, met wie hij in 1845 de Duits-katholieke Kerk (Duitskatholieken) en in 1863 de vereniging tot religieuze hervorming (Religiösen Reformverein) stichtte.Lit.: J. Czerski, Offenes Glaubensbekenntnis d. Chr.-apost.kath. Gemeinde (Stuttgart 1844); Rechtfertigung meines Abfalls von der röm.
Hofkirche (Bromberg 1845).
