Frans schrijver (Meung-sur-Loire, waarschijnlijk ca 1240 - kort voor Nov. 1305), wiens eigenlijke naam was :Jean Clopinel of Chopinel, leefde in Parijs. Zijn voornaamste werk is het tweede deel van de Roman de la Rosé, waarin hij het eerste, door Guillaume de Lorris in idealistische en hoffelijke toon opgevatte deel, op realistisch-sarcastische wijze vervolgt, lucht geeft aan zijn antifeministische gezindheid en de vrije loop laat aan zijn voor toen universeel weten.
Hij introduceert nieuwe allegorische personen, als Dame Nature. Jean de Meung is ook de vertaler van De re militari van Vegetius (De l’Art de Chevalerie), de brieven van Abélard en Héloïse en de Consolatio philosophiae van Boëthius. Waarschijnlijk is hij ook de auteur geweest van een fictief en humoristisch Testament, alsmede van een dergelijk Codicille. Jean de Meung toont zich in de Roman de la Rosé een oorspronkelijke geest en een vlot dichter, met een zekere voorliefde voor het scabreuze. Zijn werk is typisch voor de mentaliteit van de snel opgekomen en zich bewust geworden Derde Stand.Bibl. (uitgaven): Roman de la Rosé, door E. Langlois in de Soc. des Anciens textes,I-V (1914-’24, met G. de Lorris’ deel van de Roman); L’Art de Chevalerie door U. Robert (S.A.T. 1897); het Testament en de Codicille zijn door D. M. Méon in zijn editie van de Rozeroman gepubliceerd (Paris 1814).
Lit.: L. Thuasne, Le Roman de la Rosé (Paris 1929); K. Sneyders de Vogel, De Rozeroman (Den Haag 1942).
