marquis d’, Frans schrijver (Aix-en-Provence 24 Juni 1704 - Toulon 11 Jan. 1771), zag zich door een val van zijn paard gedwongen van de militaire loopbaan af te zien, en vestigde zich nu in Nederland, waar hij zijn Lettres Juives (1738), Lettres chinoises (1739) en Lettres cabalistiques (1741), alle drie te ’s-Gravenhage, uitgaf. In deze geschriften laat hij het gezond verstand critiek uitoefenen op de politieke, kerkelijke en zedelijke toestanden in Frankrijk en in de beschaafde wereld in het algemeen.
Zijn geestig, hoewel vluchtig geschreven werken namen Frederik II zozeer voor d’Argens in, dat hij hem uitnodigde naar Potsdam te komen en hem tot kamerheer en directeur der afdeling Schone Kunsten en Wetenschappen van de Academie te Berlijn benoemde. Hier heeft hij lange tijd de gunst van den koning bezeten, waarvan men de treffende bewijzen vindt in de Œuvres posthumes de Frédéric II en in de Correspondance entre Frédéric II et le marquis d’Argens. In 1769 viel hij in ongenade en trok zich op zijn kasteel te Eguilles terug.Bibl.: Mémoires secrets de la République des lettres (1737); uitgebreid als Histoire de l’esprit humain, ou Mémoires secrets et universels de la république des lettres (1765-’68) ; Philosophie du bon sens (1746) ; Œuvres (23 dln, ’s-Gravenhage 1768); Réflexions critiques sur les écoles de peinture (1752).
Lit.: Miss E. Johnston, Le marquis d’Argens, sa vie, ses œuvres (Paris 1928).
