vaak genaamd RIF = Rabbi /zak Fassi, beroemd Talmoedist (Fez 1013-Lucena 1103). De Talmoed-studie beleefde op haar weg van het centrum in Babylonië naar dat in Spanje, in de 11de eeuw een bloeiperiode in Noord-Afrika.
Van dit centrum is al-Fassi de grootste vertegenwoordiger. Vóór hem hadden de Babylonische Talmoedisten reeds diverse compendia van de Talmoed-debatten vervaardigd, waar zij zich geheel hadden losgemaakt van de indeling en de stijl van de Talmoed. Het werk van al-Fassi, Halachoth, is daarentegen bewust opgezet als een uittreksel van de Babylonische Talmoed: blijkbaar wilde de auteur de verwaarlozing van de Talmoed-tekst, die moest voortvloeien uit het raadplegen der oppervlakkige handboeken, tegengaan. Hij bekortte echter de debatten sterk, liet ook weg al wat betrekking had op het religieuze leven in een zelfstandig Joods Palestina, zoals landbouw-, tempel-, reinheidswetten, alsmede alle dichterlijke en homiletische uitweidingen. Op sommige plaatsen veranderde hij de rangschikking. Hij gaf blijk van grote zelfstandigheid in zijn beslissingen, die hier en daar sporen vertonen van de Palestijnse Talmoed. Al-Fassi’s werk droeg ertoe bij, het Jodendom in Spanje geestelijk te emanciperen van de leerscholen in Babylonië; het was ook van invloed op de codex van Maimonides. Zijn responsen, gedeeltelijk in het Arabisch, vormen een belangrijke, nog niet uitgeputte bron voor de sociale en economische geschiedenis der Joden in de Arabische landen.
