een zoon van de voorgaande (’s-Gravenhage 2 Aug. 1834-1880), promoveerde in 1856 te Leiden in de rechten en werd in dat jaar adjunct-commies aan het ministerie van Koloniën. In 1867 nam hij ontslag, om zich geheel te wijden aan zijn taak als evangelist bij apostolische gemeenten in Nederland, later ook in Engeland.
Aldaar werd hij genaturaliseerd; sinds 1876 was hij coadjutor der Apostelen te Albury.Bibl.: Edmund Burke, Overzigt van het leven en de schriften van een anti-revolutionnair staatsman (Amsterdam 1857); Nederlandsche gedachten; De hoop der uitredding, of eenige opmerkingen over de tijden van den antichrist (Rotterdam 1865).
