(Karen) (geb. Bergersen), Noors schrijfster (Stunge 12 Febr. 1862-5 Nov. 1934), huwde in 1887 met Arne Garborg.
In 1904 gaf zij anoniem uit Kvinden skabt af manden, waarin zij met hartstocht het recht, dat de vrouw op liefde heeft, verdedigde. In Fru Eva’s Dagbog (1905) behandelt zij hetzelfde probleem. Een aantal toneelstukken, in landsmaal geschreven, plaatst haar naast haar man in het streven om deze taal te ontwikkelen en te doen zegevieren. Vooral heeft zij een bijzonder belangrijk werk gedaan door haar ijveren voor de boerendans, die dank zij haar toedoen weder tot nieuw leven is gewekt.
Talrijke publicaties op dit gebied leggen getuigenis af van de ernst, waarmede zij de hiermede samenhangende vraagstukken heeft bestudeerd.
