is de oudere benaming voor de Noorse taal, die thans nynorsk heet, in tegenstelling tot het bymaal of riksmaal, tegenwoordig bokmal geheten. Het landsmaal heeft zich in de 19de eeuw ontwikkeld onder invloed van de nationale beweging, die ontstond, nadat Noorwegen in 1815 onafhankelijk was geworden van Denemarken en die zich tegen de Deense cultuurinvloeden richtte en dus ook tegen het sterk Deens gekleurde bymaal.
Men bouwde toen uit de dialecten, vnl. die van het Westland, een schrijftaal op, die een voortzetting van de eigenlijke landstaal heette te zijn, maar die toch sterk geconstrueerd was. Hiermee was Noorwegen tweetalig geworden. In deze dagen vindt langzamerhand een samensmelting van de beide talen plaats, zodat het einde van deze zelfgeschapen taalstrijd nabij schijnt (z verder: Noorwegen, taal en letterkunde).
