(Ho chi-Minh), tot 1942 zich noemende Nguyen ai-Quoc (zijn werkelijke naam is onbekend), Indochinees politicus (Annam 19 Mei 1892), was de zoon van een ambtenaar, werd in 1907 koksmaatje op een Frans schip en was als zodanig in Frankrijk, Afrika en Portugal werkzaam. In 1913 was hij hulpkok in het Carlton Restaurant te Londen en werd daarna assistent van een fotograaf in Parijs.
Na Wereldoorlog I propageerde hij in Frankrijk de onafhankelijkheid van Vietnam, gaf het weekblad Le Paria uit en schreef Procès de la colonisation française (1ste serie, Paris 1926). Bij de scheuring in de Franse socialistische partij te Tours (1920) voegde hij zich bij de communisten, verbleef van 1923-1925 te Moskou en was 1925-1927 te Kanton onder Borodin als vertaler werkzaam. Aldaar stichtte hij in 1925 de Thanh-Nien (Verbond van révolutionnaire Annamietische jongeren). In 1929 ageerde hij in Siam als agent van de 3de Internationale en stichtte in 1930 te Hongkong de Indochinese Communistische Partij (IPC). Aldaar werd hij in 1932 door de Engelse politie gearresteerd, doch na een jaar losgelaten, naar men zegt door bemiddeling van Sir Stafford Cripps. In 1942 dook hij weer in Tonkin op, werd in 1943 in China als Frans spion gearresteerd, doch in Juni 1945 vrijgelaten.
Als erkend leider van de in 1941 gevormde Viet Minh (waarvan de in Nov. 1945 opgeheven IPC de kern uitmaakte) werd hij door de op 16 Aug. 1945 te Hanoi geformeerde democratische republiek Vietnam, met hoofdstad Hanoi, tot haar eerste president gekozen (2 Sept. 1945). Hij tekende het tractaat met Frankrijk van 6 Mrf 1946 waarbij Vietnam als vrije staat binnen de Indochinese Federatie werd erkend, en was het hoofd van de delegatie van Vietnam op de mislukte conferentie te Fontainebleau (Juli 1946). Sinds het begin der militaire actie (Nov. - Dec. 1946) is de plaats van zijn residentie onbekend. Vietnam werd 18 Jan. 1950 door het rode China en 31 Jan. 1950 door Rusland erkend; in Oct. 1950 brachten Ho’s troepen Frankrijk een nederlaag toe bij Langson. Ho heeft grondiger dan enig ander Oostaziatisch leider Marxistische scholing te Moskou ondergaan.Lit.: V. Thompson en R. Adloff, The left wing in Southeast Asia (New York 1950).
