meestal Amaryllis genoemd, behoort tot de familie der Amaryllidaceeën met ca 50 soorten in tropisch en subtropisch Zuid-Amerika voorkomend, sommige met strenge rustperiode waaronder H. vittatum Herb., andere doorgroeiend waaronder H. procerum Lemaire. Het zijn planten met vrij grote gerokte bollen met korte hals en met bijna potlooddikke wortels.
Ze hebben tot ca 80 cm lange, vrij smalle, zwak gootvormige bladeren in twee rijen, afwisselend, in één vlak liggend, stevige holle tot 70 cm lange bloeistengels met eindstandige bloeiwijze, een dubbele schroef vormend, 1-8 bloemig, omsloten door twee bleekgroene spatha-bladeren, welke neerhangen tijdens de bloei.Van deze zo uitlopende botanische soorten stammen de Nederlandse cultuurvormen af. De eerst bekende hybride, tussen H. Reginae Herb, en H. vittatum Herb., werd in 1799 verkregen en is sindsdien door talloze gevolgd. Door de onnoemelijk vele kruisingen tussen deze onderling ontstond uiteindelijk de schitterende collectie cultuurvormen van thans. Hiertoe hebben ook zeer vele Nederlandse kwekers zeer belangrijk bijgedragen. Voor ziekten van Hippeastrum en haar bestrijding zij verwezen naar de publicaties van de plantenziektenkundige dienst te Wageningen.
De naam Amaryllis voor Hippeastrum is misleidend, omdat er ook een geslacht Amaryllis is. Dit komt evenwel voor in Zuid-Afrika en wijkt o.a. af van Hippeastrum door de vorming van slechts één bloeiwijze in één groeiseizoen, de massieve bloeistengel en een bloeitijd in het najaar op het einde van de groeiperiode en vóór de rustperiode.
