negerkoning van Haïti (Grenada, op een der kleine Antillen 6 Oct. 1767-8 Oct. 1820), was een slaaf die om zijn grote trouw in vrijheid werd gesteld. Bij de Negeropstand in 1801 koos hij onmiddellijk de partij der Negers en muntte uit door moed en initiatief.
Door Toussaint l’Ouverture werd hij tot brigadegeneraal en gouverneur van een provincie benoemd. Onder de leiding van Christophe en vanDe ruïne van de citadel van Henry Christophe’s paleis bij Milot Dessalines werden de pogingen der Fransen om het eiland te heroveren, afgeslagen. Na de dood van Dessalines werd hij in 1807 tot president der republiek Haïti gekozen, maar kon niet verhinderen, dat het gehele Z. en W. zich tot een zelfstandige republiek onder de mulat Pétion vormde. In 1811 liet hij zich als Henri I tot koning van Haïti kronen en vaardigde de Code Henri uit, een verstandige aanpassing van de Code Napoléon aan de toestanden in zijn rijk. Toen Pétion in 1818 overleden was, hernieuwde Christophe zijn pogingen om het gehele eiland onder zijn bestuur te verenigen.
Zijn bestuur was gunstig voor de welvaart, maar zijn wreedheid veroorzaakte een opstand en toen hij door zijn troepen in de steek gelaten werd, maakte hij een einde aan zijn leven.
PROF. DR J. DHONDT.
