Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 28-01-2023

Henri de Toulouse-L.-Monfa LAUTREC

betekenis & definitie

Frans schilder en graficus (Albi 24 Nov. 1864 kasteel Malromé, Gironde, g Sept. 1901), stamde uit een oude adellijke familie in het Z. van Frankrijk. Door een ongeval in zijn jeugd was hij kreupel.

Op vierjarige leeftijd ging hij met zijn moeder naar Parijs, waar hij in 1882 leerling werd van Bonnat. Al gauw zocht hij echter alleen zijn weg. Hij voelde zich aangetrokken tot de zelfkant van het leven. Zijn scherp waarnemingsvermogen deed hem de typen van het Parijse nachtleven in kroegen, cabarets, theaters, raak en realistisch uitbeelden. Zijn kunst is vooral lineair, wat ook tot uiting komt in zijn schilderijen, die bestaan uit contouren en grote fel gekleurde vlakken. Hij observeerde niet alleen zijn omgeving, maar leefde er ook in mee. Invloed van de Japanse houtsnede is niet te miskennen. De grootste verzameling van zijn schilderijen is te Albi. In het Louvre zijn La Goulue (1895), la Clownesse (1895). Onder zijn 350 lithografieën zijn vele programma’s, affiches en boektitels. Verder de map Elle (11 gekleurde litho’s, 1896), La grande Loge (1894) en Montmartrefiguren. Hij illustreerde Clemenceau’s Au pied du Sinaï(i8g6) en Renard’s Histoires naturelles (1899). Aan het eind van zijn leven kreeg hij vervolgingswaanzin (z pl. t.o. pag. 584).Lit.: H. Eszwein T.-L. (München 1904, 3de dr. 1916); L. Delteil, Le peintre-graveur ill., XI/XII: T.-L. (Paris 1920, met chronol. lijst v. lith.) ; P. Leclercq, Autour de T-L. (Paris 1921); M. Joyant, H. de T.-L. (Paris 1926); P. de Lapparent, T.-L. (Paris 1927); G. Jedlicka, T.-L. (Berlin 1929, herdr. Zürich 1943); P Mac Orlan, T.-L. peintre de la lumière froide (Paris 1934, herdr. 1941); E. Schaub-Koch, Psycho-analyse d’un peintre moderne (Paris 1935); G. de la Tourette, T.-L. (Paris 1937) ; G- Mack, T.-L. (London 1939); Affiches de T.-L. Introd. par W. Rotzler (Bâle 1946); H. de T.-L. Cat. v. d. Tentoonstelling Stedelijk Museum, Amsterdam (1947); H. de T.-L., speciaal nummer van Art et Style (1951).

< >