Frans romanschrijver en journalist (Lyon 21 Sept. 1885-gefusilleerd 1945), begon als tekenaar, advocaatsklerk en antiquair en werd in 1903 als redacteur aan de Dépêche de Lyon verbonden; hij werkte vervolgens aan L’Œuvre, L’Eclair, de Petit Parisien, het Journal en Paris-Soir, alsmede aan de Mercure de France. In verschillende romans beschreef hij het provinciale leven in Lyon in de 19de en 20ste eeuw.
Uit de historische beschouwingen, waarin hij zich in zijn boeken verdiepte (o.a. Vitriol de Lune. 1921) ontwikkelde zich bij hem allengs een steeds polemischer houding tegenover het leven van zijn eigen tijd; zijn antiburgerlijkheid, heftigheid van natuur, felheid van woordgave, dreven hem in het fascistische kamp der publicistiek (tijdschrift Gringoire) en bestemden hem in de bezettingstijd tot collaborateur. Als zodanig werd hij na de bevrijding ter dood veroordeeld en terechtgesteld. Zijn verreweg beste boek, Le Martyre de l’Obèse (1922, ook in het Ned. vert.) verwierf de Prix Goncourt.Bibl: Romans: Le second Amour du Chevalier des Grieux (1903): Les Morts lyriques (1912); Le Vitriol de lune (1921); Le Martyre de l’Obèse (1922) ; Lazare (1924) ; Le Capucin gourmand (1925); Le Bois du Templier pendu (1926); Le Flâneur salarié (1927); Ciel de suie (1933); Popu-Roi (1938). Critieken: L’Héritage des Symbolistes (1906): François Vemay (1909); L’Ecole moderne de peinture lyonnaise (1912); Retours à pied (1927). Boekenreportages over de Sovjet-Unie (1926) en Spanje: Emeutes en Espagne (1931).
