Onder heidendom verstond de oude Christenheid alle godsdiensten buiten het Christendom en het Jodendom. Tegenwoordig beperkt men de aanduiding heidens vaak tot de primitieve en polytheïstische religies, terwijl men de aanhangers van een grote, geestelijke godsdienst als het Boeddhisme of die van de Islam, die vele elementen uit het Jodendom overnam, meestal niet met die naam noemt.
De naam heidenen, zoals die in het O.T. voorkomt (gojim), betekent eenvoudig volken en dient ter onderscheiding van deze van het uitverkoren volk. In Italië gebruikte men voor degenen die het oude heidendom, bij de opkomst van het Christendom, waren trouw gebleven de naam pagani (paganisme), omdat op het platteland,in de dorpen (pagi), de meeste heidenen waren overgebleven. Onder heiden-Christenen verstaat men hen, die in de eerste eeuwen van heiden Christen werden, in tegenstelling tot de Joden-christenen, die uit het Jodendom kwamen. De precieze scheidslijn tussen heidendom en andere religie is thans moeilijk te trekken; het spraakgebruik is vaag. Zo is er wel scheiding gemaakt tussen de religie, die de wereld beschouwt als een natuurlijk proces (Grieks physis) en de religie, die haar ziet als schepping. In die zin werd dan ook, inzonderheid in Duitsland, ter typering van de nationaalsocialistische levens- en wereldbeschouwing wel van modern heidendom gesproken.PROF. DR G. VAN DER LEEUW ✝
