of Magnus Intercursus noemt men het handelsverdrag, dat 24 Febr. 1496 tussen Hendrik VII, koning van Engeland, en Philips de Schone, hertog van Bourgondië en heer der Nederlanden, werd aangegaan, nadat een vinnige strijd gevoerd was tussen Nederlandse en Engelse kooplui en industriëlen, in de laatste twee jaar verscherpt doordat Philips de Yorks, de tegenstanders van Hendrik VII Tudor, steunde. Hendrik had toen vrijwel alle handel met de Nederlanden verboden en de wolstapel naar Calais verplaatst.
Het nieuwe handelsverdrag was geheel gebaseerd op vrijheid van handel en onderling verkeer. Ook de visserij in de Noordzee zou geheel vrij zijn.Reeds in 1502 werd het intercours door Engeland opgezegd, omdat Philips politieke hulp aan Hendrik weigerde, in 1506 werd het weer geldig verklaard en zo zijn er voortdurend perioden van geldigheid en van opzegging geweest, aangezien de verhouding tussen Engeland en de Nederlanden (de keizer) zeer wisselvallig was.
Lit.: H. Brugmans, Engeland en Nederland in de eerste jaren van de regeering van koningin Elizabeth (1892); W. Busch, England unter den Tudors I (1892); T. W. Fulton, The Sovereignty of the Sea (1911).
