kolonie van Bari-Negers in het Z. van de Anglo-Egyptische Soedan aan de Witte Nijl, op 40 54' N. Br. en 31° 43' O.
L. Hier was vanouds de stapelplaats voor de handel in ivoor en slaven (op strooptochten in de brongewesten van de Witte Nijl buitgemaakt en van hier naar Khartoem ingescheept), omdat hier de bevaarbaarheid van de rivier begon. De R.K. provicaris dr Knoblecher, die reeds in 1849 Gondokoro bezocht had, stichtte er in 1853 een zendingspost. Van de 24 priesters bezweken er in 1850-1857 16 door de invloed van het klimaat, zodat de Oostenrijkse regering in 1860 besloot de zending hier op te heffen.
Om aan de slavenhandel een einde te maken annexeerde Baker in 1871 op last van de khédive de plaats en noemde haar Ismailia. Gordon verplaatste het militaire station, wegens het ongezonde klimaat, naar het 17 km verder stroomafwaarts gelegen Lado. In 1885 viel Gondokoro in handen van de Mahdi, die in 1898 door Britse troepen weer werden verdreven. Tot 1914 was de plaats de meest noordelijke post van het protectoraat Oeganda, daarna werd zij onder het beheer van het gouvernement van de Soedan gesteld, dat aldus het gehele bevaarbare gedeelte van de Witte Nijl onder zijn supervisie kreeg.
