Belgisch geschiedschrijver (Aarlen 11 Mei 1847 - Assche 4 Jan. 1916), studeerde aan de Ecole pratique des Hautes Etudes te Parijs bij mgr Duchesne en Gabriel Monod en volgde te Berlijn de historische oefeningen van Ernst Curtius, leerling van Ranke. Benoemd in 1871 tot professor aan de universiteit te Luik vernieuwde hij er het historisch onderwijs door de invoering van een historisch seminarie, het eerste in België.
Onder zijn leerlingen telde hij Henri Pirenne. Hij gaf bronnenpublicaties uit en tevens verschillende historische werken, waarvan er meer dan een klassiek is geworden, vnl. zijn studies over de Frankische kolonisatie en over de middeleeuwse geschiedenis van de stad Luik. Samen met zijn leerling Henri Pirenne is hij de grondlegger van de wetenschappelijke nationale geschiedschrijving van België (La Nationalité beige). Zijn strijdbaar Katholicisme blijkt niet alleen uit verschillende zijner werken (L’Eglise aux tournants de l’Histoire), maar tevens uit zijn deelneming aan het politieke leven van zijn tijd, waarin hij zeer actief optrad voor de vestiging van de Christelijke democratie in België.DR TH. LUYKX
Bibl.: Les origines de la civilisation moderne (1886); Histoire poétique des Mérovingiens (1893); Clovis (1896); La Frontière linguistique en Belgique et dans le Nord de la France (2 dln, 1895-1898); Notker de Liège (1900); La Cité de Liège au Moyen Age (3 dln, 1910); La Nationalité Belge (1913).
Lit.: H. Pirenne, Notice sur Godefroid Kurth (Ann. Acad. R. Belg., 1924); F. Neuray, Godefroid Kurth (Bruxelles, Paris 1931); E. Striefler, Gottffied Kurth (Leipzig 1941).
