Hongaars chemicus (Boedapest 1 Aug. 1885), studeerde scheikunde en werd in 1920 hoogleraar, eerst te Kopenhagen en in 1926 te Freiburg i. Br., maar hij bleef mede te Kopenhagen werkzaam aan het Instituut van Niels Bohr*.
Sedert 1943 is hij hoogleraar aan de Universiteit van Stockholm. Von Hevesy is zeer bekend geworden door de ontdekking en afzondering van het element hafnium* en door de toepassing van radioactieve elementen als indicatoren*. Aanvankelijk waren het in het bijzonder de radio-actieve isotopen van lood, welke hij toepaste, o.a. bij de meting van de snelheid van (zelf)diffusie in lood, later vnl. de kunstmatige radioactieve elementen. Deze „tracer”-chemie heeft vooral op het gebied van de biochemie uitgebreide toepassingen gevonden. In 1943 werd hem hiervoor de Nobel-prijs voor scheikunde toegekend.Bibl.: Lehrbuch der Radioactivitat (2de dr. 1931, Eng. vert. 1926); Das Element Hafnium (1927); Die seltenen Erden vom Standpunkte des Atombaus (1927); Quantitative Analysis by Röntgen Rays and its Application (1931); Praktikum der röntgenspecktroskopischen Analyse (1933); met F. A. Paneth, A Manual of Radioactivity (1939); Radioactive Indicators (1948).
